Erciyes Ağlıyor Şiiri - Süleyman Karacabey

Erciyes
Kutsal mekan sevdalara
Aşk diye eser rüzgarı
Sevgi dağıtır etekleri
Kimi zaman
Tekire iner sıcaklığı
Isıtır sarar sarmalar sevenlerini
Lakin
Senle geçen zaman gelir hep aklıma
Hayalime
Erciyes ısıtırken beni
Ayazın vurur yüzüme
Sen esersin bende
Tokat tokat çarpar hasretin
Yakar kavurur ayazın
Üşütür cümle cismimi

Erciyes
Kutsal mekan Sevdalara
Gelin gibi süslenir her mevsim
Karlar taç olur başına
Gülümser en işveli edasıyla
Can verir
Kan verir
Gadasını aldığım Gayseri ye
Bir de bana
Elbette sanada
Güneydın hacı abii der yöreselliğiyle
Her sabah selamlar sevdiklerini de
Sen düşünce aklıma
Erciyesten soğuk eser rüzgarın
Kavurur ayazın yüzümü yakar
Üşütür iliklerime kadar

Erciyes tebessüm eder
Sarar sarmalar beni
Isıtır kar düşen sinesinde
Şahittir sana olan sevgime
Yaşadığımız nice günlere
Şimdi ise hasret çektiğime
Saklar kucağında
Bize tahsisli kuytularını
Beni anlar
Benimle ağlar
Erciyes sana ağlar sevdiğim
Benimle birlikte
Aşkların en katmerlisine

Süleyman KARACABEY