Erçel Kız Şiiri - Canan Tüylü

Kırmızı aşkmış, sarı ayrılık
Gri ise içimdeki yalnızlık
Açık renkler isteyenlerin olsun
Erçel kız der; siyah, illede siyah…

Siyah güzeldir görmesini bilene
Erçel kızın saçı uzundur
Örmesini bilene
Gemici düğümlerine sevdalanırmış ara sıra
Sevdası bahane gel çöz diyor
Yüregin varsa...

Gemici düğümünden anlayıp
Yüreğini göremeyenler
Erçel kızın kaleminden teyet geçerler
Pullar simler taksalarda saçına
Kız satmıştır saçlarını rüzğara

Terk eden rüzğarlar değil
Erçel kız vedalara, belalara meğilli
Simden puldan geçmiş ama
Gözyaşları boncuk olmaya hefesli
Kaleminden zehir kussada kağıtlara
Içindeki deli karşı, normal sevdalara

Ele avuca gelmez yüreğin
Bir yerde, bir zaman
Demir atacaksa bir okyanusa,
Akıcı bir nehre yada durgun bir göle
Bırak içindeki deli bildiğini yapsın
Heveslensin yoldan çıkmaya
Hasetlensin okyanuslara
Ne aldan ne puldan vazgeçsin
Bırak uçuşsun etekleri sevdanın
Erçel kız, sevdalarını efil efil
Boğaz edasında yaşasın.

(2006)