Sonbaharda dökülen yapraklar gibi
Sarardım bugünlerde,
Ne tenimde bahardan kalma bir renk
Ne de seni sevebileceğim aşk var kalbimde.
İyisi mi sen sakla beni sevdiğini içinde,
Belki birgün kalbimi kıpırdatacak bir mucize olur
Kollarımda yitip giden bir bahardan sonra
Karışmam artık mevsimlerin işine…
Korkuttum mu seni kışımla bilmem,
Tut elimden, aldırma olur olmaz deliliklerime,
Yarın çok güzel olur belki…
Hayatımda en çok karımı sevdim ben
Hayatımda en çok karımdan nefret ettim.
Daha birbirimize eş olmayı beceremeden
İki ayrı beden oluverdik.
İki ayrı bedende iki ayrı yürektik.
Uyuşamıyorduk...
aşkın bütün gece ağladı dizlerimin dibinde.
kırmızı kazağının koluyla sildi gözyaşlarını.
çocuklar gibi ağlıyordu.
hem ağlıyor hem konuşuyordu.
soğuk elleriyle tuttuğunda elimi,
kalbimden dizlerime doğru yol alan bir ürperti hissettim.
tek başıma yürüyorum bu kentin sokaklarında,
üşüyorum...
ne kadar uzaksan bana
o kadar soğuyor hava.
sen yoksan sıcaklık hep mevsim normallerinin altında.
kar mı yağıyor,yağmur mu? bana ne...
Gelmezsen atarım kendimi bak!
Sebebim olursun.
Kıyarım yaşamıma inan,
Bir sevdiğin daha ölür.
Yüreğinde bir yara daha açılır
Kimbilir belki de
Bir arardı bir sorardı insan giderken
Söylesene beni unutturan kim?
Hakkımdır öğrenmek herşey biterken
Demek ki sevdiğin o ben değilim.
Şimdi yıllar sonra gelirken sana
Yağmurdan sonra gel
Islatmasın gözyaşlarım gibi tenini
Siyah saçlarına uğramasın serseri bir yağmur tanesi,
Üzmesin seni bir akşamüstü serinliğinde
Bir yıldız kayışında bölmesin dileklerini.
görürsen bir gün karanlık sokakta
gelip de arkamdan ağlama sakın
acımam ben sana,sen acısan da
karşımda yalvarıp ağlama sakın
yürürken beraber aşk boşluğuna
02:00
hiçbir ses yok.
şehir tamamen ölü
heryer zifiri karanlık.
sokaklar,caddeler ve şehir terkedilmiş.
uzun uznu çalan telefon zili...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!