Ercan Özkan Ata Şiirleri - Şair Ercan Öz ...

Yaşı 17 evlendi erkenden, hayat süreklidi belki buraya,
Daha gezecekti, tozacaktı derken, geldi o noktaya,
Kendi bakarken acı tablosuna hayatın engebeli yollarına,
Şimdi evlendi aynı yaşam onuda sardı, geldi başına...

Kimdi bu adam, ne yapar, bilmez, tanımaz hiç görmemiş,

Acımasız dünya insan ayırıyor.
Değerli insanların değeri bilinmiyor,
Yalakalık, geçerli yalan,dolan,
Çalışmak değil, tembellik asıl olan…

Mana, anlam, değer özellik boş,

Yaptım bir hata anla beni,
Beşerdiir şaşar demişler değilmi?
De ki şeytana uydu de ki deli,
Senin sevgin tedavi eder beni...

Kurdum sandım, aslında kedi,

Şimdi o şarkının hatırlayamadığım sözleri gibi,
Eski resimlere bakıp hatırlamaya çalıştım seni.
Sararmış, silinmeye yüz tutmuş birer birer hepsi,
Seni anlatmıyor artık. Silüetler boş yüzler karanlık…

Evlilik hayallerimiz geçiyor sanki gözlerimin önünden,

İnsan gözüyle nasıl bir hayat düşlerdiniz?
Kışları ılık üşütmeyen, hasta olmadan geçen,
Yazları yakmayan, susatmadan mı isterdiniz?
Havası tam kıvamda, otomatik misali seçen,

Umutsuzluk, mutsuzluk değil arkadaşım benim ki,

Ben mi istedim ki üzülmeyi, kendime eziyet etmeyi, mutlu muyum sanırsın,
Ben mi istedim geceleri uykusuz kalmayı, cehennemi dünya da beni yaksın,
Alem mutlu keyfi yerinde, Nerde gece orada sabah tümü eğlence de,
Bir ben miyim? Bir ben miyim? yenik, çökük, ezik kadere,derde..

Oysa böylemi başlamıştı bu sevda yarim, olmayacaktı değil mi örneği?

Yıl 1993, aylardan aralık, günlerden çarşamba saat, gece bir,
Hastanede bir koşuşturma,heyhat hanım-efendi geliyor,
Güzeller güzeli,sanki cennetten melek dünyaya inmiş bize,
Adı boyundan belli olacak TUĞBA, cennet ağacı, göğü deliyor..

Allahu Teala bahşetmiş bu ay yüzlü kızı bana hamdettim ona,

Sanıyoruz geldik faniye günlük gülistanlık,
Eğlenceli burası yok ne gamı ne kederi,
Kimin haberi olacak,duyacak kim bilecek?
Kandırma kendini kardeşim,O biliyor yetmez mi?

Yolda geçersin herkesi en hızlı senin aracın,

Abana'da bir akşam üstü deniz kenarında,
Çakıl taşları parlar çıkan ayın ışında belli belirsiz,
Bir de sevdiğim göz göze diz dize, olsa yanımda,
Elleri ellerimde kayıtsız, şartsız, kalmamki kimsesiz..

Limanın Işıkları, barların ışıklarına karışmış,

Güneş batarken Abana'da tepelerin ardından,
Yürüyorum sahilde, kumların kalmış sıcağında,
Önce çamlık ve sonra geçiyorum karayollarından,
Sıralanıyor önümde, kafeler bahçeler Hacıveli yolunda...

Kayalıklar hoşgeldiniz der gibi sanki size alkış tutmuş,