Ardında çocukluğu önünde kendi çukuru varken
Gülmesi zordur insanın
Ölü elleri çekiştirirken paçalardan
Yüze vuran her kar tanesi kefenden haber getirirken
Gülmek zordur bilirim
Bilirim içine yağar insanın kış aylarında karlar
Büyülü bir ağaçtır bu hayat ağacı
Gölgesinde unutuyor insan
Kırık Nil’le balık ağacı
Bir şahadetlik rüzgâr eserde
Alır götürür üstünden
Kökü ezanda dalı salâda
"Mehmet Sekmen'e"
Döndür çarkını dünyanın
Dişleri yontsun engel dağları
Döndür ki bugünün çukurları
Yarının doruklarına varsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!