Ercan Gök Şiirleri - Şair Ercan Gök

Kalır dı sonsuzluğun dairesinde sevdam ,
giymeseydin eğer yılgınlık elbisesini .
An Gelir arşa vurur sesim
Gün olur şavkı yüzüne

Yedi uyuyanlar aşkına Kitmir aşkına

Sen bilmezsin
Füsun.!
Kaç çocukluk büyüttüm Ben
Göğsümde,
Yârâlarım Kendim Dağlayıp,
Tüm Soysuzluklard'an Kaçıp ,

Dağınık;
Bir ruh hali bendeki
Toparlamayı Bir türlü Beceremedim.
Çok geciktin Ne vakittir üstümde Yıllanmış Şarap kokusu , Yıkanmayı Unutmuş olmam da var tabi ama Delirdiğimden değil;
Şu gelmek bilmeyen bedeninden Kalan tek şeyin O koku olması.
Kapıcı nurettinde Ekmekleri Bayat getirir

Buralar köşe bucak
Hiçlikler sokağı.
Kör talihe yenilenlerin Mabedi,
Ozanlar Büyütür Âşıkları bu sokağın,
Ulu ozanlarını Dünyanın,
Hem Sevebilmenin ihtimali

- bayım,
- efendim Nélâ .
- neden hep ateşin başında
Karşılarsınız sabahı ,?
- Güneşi ateşle karşılarım Hem onu sevdiğimden hem ondan gittiğimden
güneş dünyaya karşı sorumlu ,

Kendimden
Saklıyorum seni Sevgili.
kimsesizliğine yanıp
Yalın ayak gezen çocuğun,
Herbişeyi gibi düşleyerek seni
Kendimden saklıyorum sevgili .