Ercan Gök Şiirleri - Şair Ercan Gök

Kalır dı sonsuzluğun dairesinde sevdam ,
giymeseydin eğer yılgınlık elbisesini .
An Gelir arşa vurur sesim
Gün olur şavkı yüzüne

Yedi uyuyanlar aşkına Kitmir aşkına

Buralar köşe bucak
Hiçlikler sokağı.
Kör talihe yenilenlerin Mabedi,
Ozanlar Büyütür Âşıkları bu sokağın,
Ulu ozanlarını Dünyanın,
Hem Sevebilmenin ihtimali

- bayım,
- efendim Nélâ .
- neden hep ateşin başında
Karşılarsınız sabahı ,?
- Güneşi ateşle karşılarım Hem onu sevdiğimden hem ondan gittiğimden
güneş dünyaya karşı sorumlu ,

Kendimden
Saklıyorum seni Sevgili.
kimsesizliğine yanıp
Yalın ayak gezen çocuğun,
Herbişeyi gibi düşleyerek seni
Kendimden saklıyorum sevgili .

Sen bilmezsin
Füsun.!
Kaç çocukluk büyüttüm Ben
Göğsümde,
Yârâlarım Kendim Dağlayıp,
Tüm Soysuzluklard'an Kaçıp ,

Dağınık;
Bir ruh hali bendeki
Toparlamayı Bir türlü Beceremedim.
Çok geciktin Ne vakittir üstümde Yıllanmış Şarap kokusu , Yıkanmayı Unutmuş olmam da var tabi ama Delirdiğimden değil;
Şu gelmek bilmeyen bedeninden Kalan tek şeyin O koku olması.
Kapıcı nurettinde Ekmekleri Bayat getirir