Ben,
Nakış işleyen zarif parmaklarında
eriyip biten iğne idim.
Sen beni hep arkamdan vuran
Terzi yüzüğü.
Annenin karnında dokuz ay durdun da
dokuz ay anayla duramadın.
Annenin verdiği can suyu ile hayata tutunan oğul,
Nedir sendeki bu kibir.
Anne gezindiğin bağ, baba yaslandığın dağdı hani.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!