Ömür tüketen yalnızlıklarda
Geride bir sen kalırken
Kalmışlığından dahi geçerken ya da
Ya da ölüme bir adım daha yaklaşırken
Doğmamışken güneş
Uğultularında gece
Çağırıyorken sabahı
Beynimde binlerce bilmece
Çözülmez yüreğimdeki bu sancı
Gözlerin gözlerime bakmaz
Varlığıma çok alışırsan
Yokluğumdan kırılırsın
Bir yerlerde bensiz bir yanın kalsın
Bazen ayrılması gerekir ya yolların
Gün ışığı yaşanmışlıkların
Vazgeçilmiş düşkünlüklerin
Vazgeçilememiş düşlerinde
Düşlerim peşime düşünce
Ve sabahı edemiyorsa gece
Çocuksu bir gülümseme gelip durmuşsa yüzüme
Bir kasımpatı dalıydı kırılgan
Tutsan kırılacak
Bıraksan kırılacak
Yeşile çalmıştı üstü başı
Say ki yağmur yağsa
Gözlerinden yeşil bir damla akacak
Ve yalnızlık kadar eski bir acının küllerinden doğmuşum
Bırak beni ben artık yorulmuşum
Tutuşan eller vardı bir zamanlar
Yalnız bırakılmış yalnızlıklar
Onlar nerede şimdi
Ve nerede sana koşan adımlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!