artık çocuklar gelmiyor anne
salıncaklar artık deliyi oynuyorlar
kaykaylar boş zifiri karanlıkta
ağaçlar üzgün ve öfkeli anne
artik çocuklar gelmiyor anne
henüz tatlı rüyalar görürken çocukluğunda
bir gece vakti evine maskeler doldumu
namlular korkuttumu senin yüreğini
baban terörist diye
babanın başına namlular dayandı mı
Hangi yol dayanır ki bu gitmelere
Dağ mı dayanır bu gitmelere
Ne zordur sensiz düşmek
Aklım virane dir
Yüreğim ateş kor yanar kaç dem dir
Bırakın bizi bize
Ölüm izler bizi öteden
Bahar bizi bekler
Güneş bizi bekler
Henüz tohum bitmez çiceklerde
Ben vurulunca
Oysa gitmek isterdim
Doruklara vurulmuşum
Ben kendimi kaybetmişim sokaklarda
Yanımda kalmadı bir dostum
Aramızda dağlar var
Yol uzundur
Patikalar dar
İzin verin dağlar
Özlemim var ardınızda
Pusular kurulmuş düşmanca
Yollar biter mi ki sandın
Bu sevda biter mi ki
Yoluna yoldaş sa yar
Özgürlük türküsü susar mi dillerde
Giden yolda aşk biter mi
saçların başak tarlasında kaybolursam yerim yurdum belli
gözlerini n kayalık renginde kaybolursam sorma başka yerlere
karakollara düşerim adımı sorma yüreğini acıtırlar
belkide bu kış kaybolurum sormak istersen eğer bilirsin yerimi
bir seni sevdim birde kavgamı sevdim
Bu cumartesi de gecti yavrum
Sen yine yoksun be kuzum
Gözümün yaşı sel olup aktı cigeram
Özlemedin mi anneni be yavrum
Sabahın seherinde kayboldun çawe mın
Dağlarda esen deli rüzgarız
Ne sarayları nede fermanlar dinleriz
Satılan sevdalara meyletmeyiz yüreğimizi
Dağlar bizimdir oysa
Partizan tanya gülüşünü eksiltimi yüzünden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!