Erbil Tanis Şiirleri - Şair Erbil Tanis

bazen dönüp ışık yakar
bazen üzgün mahcup bakar
herşeyi kafasına takar
dağda karlar yıllar kadar

düşünmezki hiç geçmişi

Unutulmayan bir ani vardi icinde yasadiklarin
Gah nes’eli gah kederli bazen kirgin kimi zaman
Uzgun yasanacak aslinda sizinkisi
Bir agacti dallar uzadi
Kokler topraga takili kaldi
Umitti seninkisi

Mahcup olan gozlerde teselli bulsan
Yıkılmıs dunyalarda bir dunya kursan
Yinede sen beni unutmadıysan
Bir umit ver canım dusun bir daha

Birsey demedim sadece sevdim
gonlumden ben zaten sana aitim
icinde gaflet kalmasin sonra
istersen al gotur ta uzaklara
dinle... bir kere sonra
birazcik sevip hasret giderip

gittin ya sen guzelim
dag basini dumanlar sardi bende batti aksamlar
bulutlar ciseliyor dudaklarima bir dusun islak islak
yurudugum yollar islak taslar islak
ve hersey sanki icimde yasak
gittin ya sen guzelim

Sıra dağlar gibi gelir üstüme
biri biter biri gelir onun üstüne
hüzün
hüzün iki gözüm teselliden gözyaşı olur
bir doldurur bir boşaltır
ahkam keser bazen gök kuşağıdır

Bazisi var gonul verir ata bindirir
Bazisi var sever seni icin sindirir
Firsatini buldumu bak yere indirir
Ates atar yakar seni yagmur gibidir

Kimisinde ela gozler can cani user

İçimde bir bir derin yara
vermez beni,beni bana
dualarım yaradana
ağlıyorum ağlıyorum

bir çıkar yol bulamadım

Asalet
Asalet mi istiyorsun sen benden
Bilmem nerden geldim
kimdendir benim ailem
baglanamam asagilanmam
artik doydum bu duygulara

Nedir sence

Dalga bence bir birde gelip vurdumu gonlundeki kayalara
goz yaslarinda yurumek sanki
Islandim dersin ama buz kesersin
tutulmus dilin bir kiz seversin