Erbab... Şiiri - Fahri Fıratoğlu

Eylesen tûtîye tâlim-i edâ-yı kelîmât
Sözü insan olur ammâ özü insan olmaz
fuzuli

beyaz atlas
pırıl pırıl cam kenarında
gülümser güne

mavi çarşaf
deniz köpükle
gökyüzü bulutlarla
toprak binbir renkle
gülümser güne

kıyamdır bu
katl ve rah
yaşamaktır nefes kim
ölümdür be nefes kim
sağlıktır her daim
ve eyvah zamandır kavi

ilim tadı kalır damakta
ve beş duyu sevmiştir
yaşamak çün bir sanattır
her sanatçı bilmez cevheri
erbab olan anlar ân'ı

saltanat yalan
külfet haram
zalim de mazlum da
hep aynı minvale ram

erbab olan anlar ân'ı

bakiyesi ne ola ki...