Her zamanki yerde oturuyorum,
Sahilde tek başıma.
Denizi seyrediyorum,
Ay’ı, dalgaları, yıldızları...
Ay etrafımı aydınlatıyor,
Seni dün rüyamda gördüm,
Bembeyaz elbisenle bana gülümsüyordun.
Saçların dalga dalga omzuna dökülüyordu,
Yüzünde bir tebessüm;
Ay ışığında bana bakıyordun.
Sonra seni ilk gördüğüm günü anımsadım:
“ Nice Atilla İlhanlar anısına…”
Gece sessiz, kuşlar ötmüyor,
Deniz sakin, sanki üzerine matem yorganı çekmiş,
Rüzgâr hüzünlü bir melodi çalıyor,
Herkesin gözü yaşlı gideni seyrediyor
Cahil olmak isterdim
Hiçbir şey bilmemek
Hiçbir şey hissetmemek
Hiçbir şeyi kafama takmamak,
Alınmamak,
Üzülmemek,
Güneş doğuyor dağların arkasında
Yükseliyor, bulutların arasından geçiyor
Pembe, beyaz çiçekleri yıkıyor ışıklarıyla
Her yer sen kokuyor.
Senli ve sensiz günlerde seni düşünüyorum
Ağaç gibi tutunacaksın toprağa,
Köklerinden ayrılmayacaksın,
Hiç gitmeyecekmiş gibi yaşayacak bu dünyadan,
Her an uçacakmışsın gibi kanatların açık,
Hazır bekleyeceksin.
Ağaç gibi tutunacaksın toprağa,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!