Er Sözüm Sanadır Kürşâd'ım

Seherde verdiğim
Acılar serdiğim
Bir yüce adamdı
Saygıya durduğum

Hatırladığım kadarı ile
rahmetli babam şu sözü söylerdi;
haşmetli bir kale gibi harcını bildiğim
kızıl gülün özü belli sözü bellidir
çok erken gelen bir yel onu toprağa serdi
ve yüreğim çilelerle harbe girdi
Ruhun şâd olsun babam

Şimdi babamdan kuşandığım er sözüm sanadır
başımın tatlı belası
sevda rütbemin bâlâsı
kızışların bile
keskin kılınç gibi bileylidir
tanımamışsın kızıl gülü
o,ince, saf, leylidir
bilir misin

Belki gözlerimde
Veya özlerimde
Gülüşümde belki
Belki sözlerimde

Seni bulmak için
düşmüşüm sokaklara
çıkmışım
Tanrı Dağları yüreğinin yaylasına
kızıl gül dikmişim
Tiyanşana selamımda
Ey Milletim üryandır şehirlerim
Bilge Kağan diye söze başlayarak
Ötükene uzanmış ellerim
Obalara sevdamı yazmışım
Korkut Atada,Bilge Tonyukukta
seni bulmuşum
kâh
Tuna Boylarında kürek çekip
İdil Nehri,Hazar gölünde yüzmüşüm
kâh Nilde şiirlerimden içip
kâh Yavuz Selim Hânla Sinâ çöllerini aşmışım

bilir misin
kaç yüzyılın efkârı var bende
bilir misin
kaç yüzyılın özlemi var bu bedende

Gece ne savaşlar
Ne yağılar başlar
Kuşanır pusatı
İnilti yavaşlar

Dumanlar çarpar yüzüme
şiir şiir Kaf dağı tepesine akarım

rüzgârın terkisi
vurur kanat sesi
bir gök gürültüsü
ve kopuz nefesi

ozanlar sazlar derken
kimseye muhtaç değilim
beni tanımamışsan
tavaf edip etrafı
gözümü kırpmadan kendimi yakarım
küllerimden doğar
yine ve yeniden
seni ararım
nasıl mı
Anka; beni bende arama remizidir
işte o an marşlarla bir ses beni boğar
bir devrân döner yüreğimde
bilir misin
kahır kahır dilimin izidir
ağır ağır seslenir Kür Şâdım
o an
kelebekte şâdım
ya da
gül kokusuna yağar adım
hadi
kır zincileri
gel bozkırıma adım adım
ben yeniden doğarım
kim demiş yitecek bu sevda
yılgınlık ne kelime
tanımadım secdeden başka temenna
amenna amenna...
bu manzumem sanadır Kürşâdım;

Elleriyle semâyı dinleyen öksüz dilşâdın
Asırlarca gövdende hayına eğmedi başın