Refet kelimesinin, kökünden türemiştir,
Şefkat anlamında ki, sahası çok geniştir.
Kalpleri yumuşatıp, sevgisiyle bağlayan,
Aşırı merhametli, kolaylıklar sağlayan.
Ağırlığı kaldırıp, yükleri hafifleten,
Yüreklere ferahlık, huzur, inşirah veren.
Fazilet ve erdemle, gönülleri süsleyen,
Merhametle kuşatıp, sevgi ile besleyen.
Kalpler de zuhur eden, refet cezbeye benzer,
Gedikleri kapatır, imar ve ıslah eder.
“Âlemlerin Rabbidir, O Rahman ve Rahimdir”
Ve de onun Rahmeti, ezelidir, kadimdir.
Böyle iki rahmetin, ihatası içinde,
Mütekabil isimler, âlemlerin işinde.
İsimlerin hükmünün, mazharda saltanatı,
Bitince bütün işler, sonunda bulur zatı.
Rauf isminin hükmü, seçkinlerde geçerli,
“Müminlere Rauf’tur” vasfetmiş peygamberi.
Müminlerle ilgili, buradan çıkan sonuç,
Rabbim cümle kulları, Zatına etsin uruç.
23.03.2012…Mustafa Yaralı
Mustafa YaralıKayıt Tarihi : 25.3.2012 13:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!