Er meydanı Şiiri - Mustafa Yaralı

Benliğini zemmederek,
Yeren gelsin bu meydana.
Küheylana emrederek,
Süren gelsin bu meydana.

Nefis denen bineğiyle,
Kılıç tutup bileğiyle,
Aşk yayını yüreğiyle,
Geren gelsin bu meydana.

Derman edip dertlerini,
Alsın bütün mertlerini,
Günah sevap defterini,
Düren gelsin bu meydana.

Atıp gönül darlığını,
İspat edip yarlığını,
Allah için varlığını,
Seren gelsin bu meydana.

Bülbül edip dillerini,
Kanat yapıp ellerini,
Dost bağının güllerini,
Deren gelsin bu meydana.

Kim ne okur, kim ne duyar,
Yoldaş olan yolda uyar.
Hızır gibi yıkık duvar,
Ören gelsin bu meydana.

Sekiz köşe, altı yanın,
On ikiyse tüm kenarın,
Oyalama bugün yarın,
Yören gelsin bu meydana.

Uyuyanlar uyansınlar,
Aşk rengine boyansınlar
Beyaz giyip kuşansınlar,
Tören gelsin bu meydana.

Zikri kazıp sinesine,
Besmeleyi içe sine,
Dostun sırlı veçhesine,
Eren gelsin bu meydana.

İnsanda ki mabetleri,
Yüzündeki ayetleri,
Manadaki gayetleri,
Gören gelsin bu meydana.

Gönlümüzde hoş bir seda,
Dü cihana ettik veda,
Her varını edip feda,
Veren gelsin bu meydana.

09.07.2012…Mustafa Yaralı