Merhaba bir tanem
Hani bana kırılmıştın ya,
Neden bana er mektubu yazmıyorsun diye
Bak seninde bir er mektubun oldu artık.
Neden yazmadığımı açıklayamamıştım
İşim çok, müsait değilim diyordum.
Onun için yazamıyorum diyordum.
Şimdi açıklıyorum o zamanlar görevdeydim hep.
O yüzden sadece kısa telefonlar açabiliyordum.
Şimdi sana mektup yazabiliyorum bak
Komutanıma sordum, evet dedi
Yazabilirsin artık. Çünkü görev bitti.
Görev bitmişti, zamanım çoktu.
Ha! komutanıyın ne işi var dersen onlarda geldi
Yine beraberiz, omuz omuza, sırt sırta.
Burada hep bir bölgedeyiz, aynı yerdeyiz.
Mevzilere yatıyoruz sadece.
Artık emir vermiyorlar hepimiz kardeş gibiyiz.
Görevde yok artık.
Sadece nöbet tutuyoruz, herkes kendi nöbetini.
Kendimize ait iki metrelik yer nöbeti.
Kan akmıyor hiç bir yerimden,
Göğsümde gül var sadece, bir tanem...
Hala kırgın mısın bırakıp gittiğime, üzgün müsün?
Sen güçlüsün, her şeyin üstesinden gelirsin.
Umarım beni anlarsın.
Zaten farkındayım bir tanem
Seni nasıl bir zamanda bıraktığımın
Omuzlarına ağır yük yüklediğimin
Oysa ne hayallerimiz vardı seninle
Birlikte her şeyin üstesinden gelecektik
Çocuklarımızı beraber büyütecektik
Ne birbirimizi nede çocukları yalnız bırakacaktık
Ben sözümde duramadım, Taktir böyleymiş.
Çocuklar deyince! onlara ne söyleyeceksin? Anlarlar mı
Sen şimdilik gitti dersin
Daha yaşları küçük nede olsa
Bayramlarda babama götür onları, onun elini öpsünler
Bir bayram günü geleceğimi söyle
Benden bahsederken sakın ağlamayın
Çünkü burada ben mutluyum
Benim gibi gelenler hep mutlu,
Hep yüzlerinde yusufçuklar açmış gülüyorlar
Birde onları neden bıraktığıma sitem etme
Çünkü yerimi onlar dolduracak
Benim yerime elini onlar tutacak
Seni onlar sevecek, ben mutlu olacağım
Hepinizi selamlıyorum.
Laa İlahe İllallah Muhammeden Resulallah.
(Şehit) ER MEKTUBU GÖRÜLMÜŞTÜR.
İsmet BozkurtKayıt Tarihi : 11.9.2008 13:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Seyfeddin Karahocagil
içim burkularak ama gururla okudum.
şanlı şehitlerimizle her zaman gurur duyuyoruz.
tebrik ediyor benimde bir şehit şiirimi sizinle paylaşmak istiyorum izninizle.
KIRMIZI BİR GÜL
Gecenin karanlığında,
Yıldız, yıldız, şakıdı gökyüzü.
“Hücum” oldu,
Komutanının, duyduğu son sözü.
Sonrası, günlük güneşlik.
Nurlar fışkırıyor, her yandan.
Gözleri kamaştı, bu ışıklardan.
“Bu taraftan” dedi, sevecen bir ses,
O tarafa koştu, nefes nefes.
“Acaba neredeyim ben” dedi
Nerdeydi herkes”?
O an fark etti ki!
Ayakları yere basmıyordu,
Bir gökkuşağının üstünde,
Uçarcasına yürüyordu.
Güller saçıldı yollarına,
Melekler dizildi, dörtbir yanına,
Şaşkın, şaşkın, bakarken etrafına,
“Şehit oldun” dediler ona
Kendini incelemeye başladı o anda,
“Neresinden girmişti kurşun,
Neden canı yanmadı,
Neden hiçbir yeri kanamadı?
Değişiklik yoktu bedeninde,
Sadece misler gibi kokan,
Kırmızı bir gül vardı,
Tam kalbinin üstün de.
Misler gibi bir gül…..
………….Kalbinin üstün de.
2 AĞUSTOS 2007
Zehra atasoy
TÜM YORUMLAR (9)