Er Mektubu Şiiri - Mükremin Kızılca

Dilberler içinde bir güzel gördüm
Gözleri kömüre sürülmüş gibi
Onu çok ayrı ve pek özel gördüm
Kainat kendinde dürülmüş gibi..

Kaşları,hilali andırır durur
Kendine bakanı yandırır durur
Saçları mahbubu kandırır durur
Örülmemiş ama örülmüş gibi..

Tertemiz ahlakı sanki kar suyu
Alyanaklar kızarıyor arsuyu
Dudakları sanırsın ki nar suyu
Az durgun ve bitkin yorulmuş gibi..

Gözlerinin önü ikiz gamzeli
Burnunda lamelif ağzı hemzeli
Onun nasibdarı vardır ezeli
Ta galu bela da sorulmuş gibi..

Boybosu endamı herşey uğrunda
Kolları kıvrılmış durur böğründe
Zümrüt gibi dökülen saç yağrında
Duvara manıza sarılmış gibi..

Neredesin ey talihim nerede
Daha dün gördüydüm onu derede
Şansım,banada gül,gel bir kerede
Geri geri durma darılmış gibi..

Bir güzelki sana dönüp bakmassa
Bir tebessüm edip seni yakmassa
İkinci kez karşınada çıkmassa
Bir yargıya ulaş,Verilmiş gibi...

Allah bağışlasın sevgilisine
Haydi çek git yolcu kendi işine
Kul hakkını bulaştırma dişine
BİR ER MEKTUBUDUR GÖRÜLMÜŞ GİBİ..