Er Kişim! Şiiri - Fazilet Bayraktar

Bir gün camıma yağmur damlasıyla birlikte
Yüreğime yağmurla gelen bir er kişi düştü
Sen gelsen görmeyen gözlerim olsan
Sen gelsen tutmayan ellerim olsan
Tutsan beni yağmur deryasına götürsen dedi
Yağmurla birlikte gelen er kişim …

Sen gel kibarım ol seni aşka davet edeyim
Her yağmur damlası peşinden birlikte sürüklenelim
Benimle sel ol fırtına poyraz ol
Her gece beni sana uçursa
Sen gelsen rüzgârım olsan
Yele versen sevdamı.
Misk-i amber toprak kokusu olsan ya
Bağımda güller bitirsen yeşersen dedi
Yağmurla ile birlikte gelen er kişim

Sende gelsen bir damla su olup
Canıma can katsan…
Sende gelsen güzelim
Sende gelsen bulut olsan
Yağmur olup yağsan üstüme.
Sen gelsen bir gün, şimşeklere ışık
Umutsuzluklara umut olsan
Bir de sen gelsen bir gün
Dertlerime derman olsan güzelim

Geldim yağmur ile birlikte gelen er kişim
Bekledim seni,
Damlacıkları camıma her konan yağmur
sensin diye bekledim…
Tül tül açılsın bahtım söylene söylene
Haberlerini bekledim
Üşüdüm cama vuran her damlanla
Yağmurumun sesi diye kalbimi bekledim
Tutsun ellerini ellerim diye bekledim

Ağladım silsin gözyaşımı diye
Ceketinin cebindeki mendilinle bekledim
Gariptim öksüzdüm kolların sarsın diye bekledim
Yalnızdım bunca yıldır ben seni mi beklemişim
O da ne birde baktım gök fırtına şimşek
Karaçalı gibi girmişler
O masum yağan Yağmurla birlikte gelen er kişimle aramıza

Beni benden ettiler hayatımı mahvettiler
O kadar üzgünüm ki senide beni de senden ettiler
Korkarım artık kimse giremeyecek aramıza
Silip süpüremeyecekler aşkımızı
Yağmurla ile birlikte gelen gönlüme düşen
Er kişim!

(Kibar Gü) l