Er Doğan Bekir Sıtkı

İmam Efendi’nin (K.S) Türbesi’nde yaz:
Şelalede Güneş..ışık,renk ve ses
Duvarlar bembeyaz,gönül bembeyaz
Can desen..titreyen,bir anlık nefes!

Konuştukça ipek,nurdan perdeler
Uçuşur,katlanır,savrulur gider..
Bazen ihtimal ki; Tuba Dalı’na
Takılır,dizilir..”şiir oldu! ..” der!

Bekir Sıtkı, belli; er doğan,bir er!
Gönlü Haşir’lerde..Liva ül –Hamd’de
Mısralarda şavkı,hep birer birer
Hasretin gözyaşı.. bir nurlu ukde

Cennet dökülürse dudaklarından
Tuhaf..lezzetini,yaşıyor gibi
Ecel uzaklardan,sessiz el etse
Bekir Sıtkı coşup koşuyor gibi..

Sırrını bulmuş ki; Hu deyip akar..
Gayrisi,çöllerde bir garip gölge
Ölüm çıksa gelse,sevinçle bakar
Er gelmiş,er ölmüş o Nurlu Bilge!

İmam Efendi’nin (K.S) Türbesi’nde yaz:
Şelalede Güneş..ışık,renk ve ses
Duvarlar bembeyaz,gönül bembeyaz
Can desen..titreyen,bir anlık nefes!