Er atsız 62 Şiiri - Fazıl Çakaler

Çaresiz insan darbe alır devamlı yüzüne
Güçlü, diğer uzuvlarına alsada kapılmaz hüzüne
Korur yüzünü, düşmanının bakar devamlı gözüne

Denize düştüğünde sarıldığın yılanlar
Sulardaki gizli tehlike Hz,Nuh, un,da tufanlar
Can kurtarmak mümkünmü,binmeyenlere gitti mundarlar

Yeter gayri kalbime yaptırmam ben dövme
Fazıl oldun tevbekar etme küfür artık sövme
Kaybetmek üzeresin yeter gayri bu kadar beni üzme

İnsan kuruyan yüreklere olmalı deniz derya,ya
Ruh, ufkumda alem bana dar, özüm döndü tamamen Mevla ya
Ben, bende değilim ki gitmiş ezelde Ker belaya

Dostmusun düşmanmı anlayamadım ne sendeki bu Merhale
Aşılması gereken en ince nokta, yermiyim,yakmıştım ya meşale
Ümidin vücuda gelmiş hali oldum, sen azgın nehir çıkardın arbede

Er atsızı anlayan anlar, var bu satırlarda bin bir şifre
Yorum da yapma bile sessiz anlaya bilseydin sende keşke
Yazdırma bana anadan uryan ne olur yaramı deşme