Er atsız 34 Şiiri - Fazıl Çakaler

Akasya dalında bir kuş gibi aşkı sanıyorsun oyunda
Gönül yıkan kullardan değilim paklık var soyumda
Gelde yetsin bu hasret ömrüm geçsin senin koynunda
Sonsuzlığa ulaşacağız nasıl olursa olsun sonunda

Ya müjdeci ol aşkını yada aşkıma kıl katili ferman
Yada akıt göz yaşlarımı yada dilet bana aman
Ya ol dertlerime deva yada derman
İnsaf et sun aşkın zehrini bitsin benim için bu devran

Çağlayan bir pınardın susuz koydun durup önümde
Niceleri gördüm görmesine sen din gözümde perde,perde
Her sözümde sen vardın anar oldum seni her yerde
Öksüz bir cocuk gibi okşamadın birgün ellerinle

Gözümden akar yaş yerine simsiyah katran karası
Yarılıp gider yüreğim tuz basarım bi çare arası
Çaresizmiş benim derdim dediler bu aşk sarası
Göz yaşımla kavrulan gözlerim görmez senden sonrası

Bu yazılanlara ne derler nasıldır bilmem bakış
Çaresizlik hüzün benim gönlümü sarmış
Küskünsün sevgiye aşka gel benim aşkımla sen tanış
Diye bilirsin yalvarmakmı yoksa mı yakarış

Bensizliğin kor dilerim geç olsada birgün yanar
Dinlersinde kalbiyin sesini hislerin seni kınar
Resmim yorgun kipriklerinin önünde olur duvar
Anlanırda kadir kıymet geçmiş olur bahar

Çekme mazimizin yükünü gerçek yüzünü hadi göster
Goğru değilmi bu kelimeler,,hadi et yemin kalbin beni ister
Yok bizim sevdamız üstüne yok bir daha benzer
Dudaklar sussada kalbin bin dili varmış ne anlatır bana o gözler