Er atsız 33.. Şiiri - Fazıl Çakaler

Otuzüç oldu seninde yaşın bitiyor ömür sensiz geçiyor zaman
Doğrumu eğrimi ademiyorum ayırt belkide yalan
Dün sensiz bu günüm aynı, yok bir fark istemem aman
Rüzgarsız savrulmuyor kalkmıyor bu harman

Ekin manasız, olmaz ise rüzgar başıma çöktü duman
Yem yeşil ucu bucağı görünmeyen olsa umman
Neye yarar kurumuş pınarlara olsam altın kurnam
Gelinim olmaz isen neye yararım kollarda olsam altın burmam

Bay kuşlar tünesin senin gidipte olmadığın izlere
Kapkaranlık bana bakamam senin olmayan yüzlere
İçimde yangınsın bak dökülen aleve yanan közlere
Neyleyim her şeyi sen olarak görmeyen ne diyeyim gözlere

Bak şu halime döndüm bir avuç küle ettirme bana veda
Karşılık vermeyeceksen yeter artık ederim ben elveda
Zaten ömrün yerısı geçti boşa etme gayrisini sakın heba
Gelde bitsin bu hasret ol artık dertlerime deva

Ehli medet olalım bu aşk kalsın bizden eser
Düşün sen sonunu benden başka erkek eli sana değerse eğer
İdrak et artık söylendimi bunca zaman böyle söz eş değer
Bil verilen kıymeti dedirtme bana artık yeter

Yazdım adın ile otuzüçüncü er atsızı söylenen sözler irili ufak
Baba evin bile olmamıştır böyle sana sıcak
Anan bile açmamıştır sana böyle kol kucak
Söylenecek en güzel söz kalbimden sana salkım saçak