Er atsız 29 Şiiri - Fazıl Çakaler

Taze bir çocuk ürkek ceylan gibi,çökü versen ayak uçlarıma
Süpürge yap demiyorum,ser sırma saçlarını sen topuklarıma
Sevmem ben baş yastığını,yatayım aç kollarına
Gündüzümüz dar olsun bizlere bakıp kalın yollarıma

Mahsun bakışlarında bin bir mana sanki çözülmez bilmece
Süzüşlerindir söyleyemediğin,beste yapar bana hece,hece
Omuzunda olmayan kollarım,yastığım intizar eder dar olur bana gece
Ne oldu dualarıma,bir şeytanın kabul olmayacak adematamıza etmedi secde

Şahidim olsum sokak lambaları ıssız gece sensiz sessizce
Ben uykusuz,uykular haram olsun yapsın sana işkence
Hak edermi bir insan bunları bir düşün kendince
İşte geldik gidiyoruz varmı eksiğim,bak bir ihtiyara gence

Alçaklara karlar yağmış yükseklerinmiş buz
Ne alçak nede yüksek ne olacaksa olsun bizim durumumuz
Yok tadı tatlının yemekler sensiz ise tuzsuz
Tadı tuzu varsa da çıktı alamıyorum ilham oldum sus pus

Ben dersem kötü olur seviyorumu
Sen ne dersin nerede olursun tahmin et konumunu
Dinlemem o zaman ne sağımı nede solumu
Çıkarma o zaman önüme yanlış ile goğruyu, yapma yorumu

Kalma kendi açından iki ara bir derede
Ben yazdım yirmi dokuzuncuyu değil bir kerede
Etmedin bir kelam geçti üstümüzden kaç senede
Yetmesede kalem defter,kalbime yazarım ben yinede

Sen diyemedin seviyorumu, çıkacak gayri müslim bile birisi
Müslümanız elhamdülillah,anlayacak senden gayrisi
Sana inat dile gelecek cansızı ölüsü
İnsanlar konuşa konuşa,koyunlar bulur kuzusunu olsada sürüsü