Er atsız 13 Şiiri - Fazıl Çakaler

Hazırım bir fırtına gibi çağlayıp yağmaya
Döktürüp girme günahıma hazırım bak ağlamaya
Dokunur sonra ahım hakkın yok,yok gerek ağlatmaya
Varmı başka söze ne kalan anlatmaya

Geç olur vakit iş işten geçmiş,başlar gök kararmaya
Gelir göz önüne zaman ve zemin başlar daralmaya
Zayi oluruz üçümüzde zayi,yok gerek hayat karartmaya
Etme geyri naz bu kadar abartmaya

Bak ağlatma beni,açar ellerimi adınıza ederim intizar
Göz yaşlarımın yok kulağı duymaz,yağar tipi ile kar
Tek sana değil evveli sonrasına gelir zarar
Doymazsın gençliğine akar gözlerden,kan damalar

Doktor ne falcılar derdine derman hocalarda arar bulamaz
Hocaların benim hocası yine bende kalır karar
Ne istedimki biri az ikisi karar bende istemem üç zarar
Ne oluyorsun dedirtme bu aşkı konuşur melekler bizi anar

Meleklerin bile düşmüşken bizler diline
Yakışmaz Fazıl dan başkası bundan böyle dinine
Sevap ta günahta benim ile senin kendine
Aşmışım ben bu dünyayı,insan oğlunun neyine

Olsa da bin kuzu,koyun gelir bulur meleyişine
Koyunlar kesildi sütten, senin gelmeyişine
Hal böyle iken ben koyun sizde değilsiniz kuzu,nede hayvan
Biriniz resmi diğeriniz gayri resmi yazmış bizi,bize Mevlam

Bu aşk odu yanmadı odunla,atılsada kömür küreklen
Yanan odun nede kömür ateş yürekten
Adem ile havva dan kaldı bize sevmek bilmem kaç göbekten
Halka olalım sofraya bir yiyelim aynı yemekten

Acımam boşa giden zamana,giden hep emekten
İsterim Mevlamdan seni, vaz geçmem dua etmekten
Devetlilerimiz istemem insan, tamamı olsun Melekten
Anlamıyor insanlar,sevilip nede sevmekten