gök gürültüsünün ona dokunmak istediğine inanıyordu
karda yürürken çıkan sesin kendisiyle konuştuğuna
ve yılanların dilini anladığına
yüz yıl önce kaybolmuş bir anının
bir çukura saklanıp onu beklediğine
yağmurda ıslanmış bir öğle vaktini
iyice sıkıp kurutabileceğine
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta