Bir adam vardı,mutlu
Ya da öyle sanıyordu
Anlamak zordu
Her gece yıldızlarla koyu bir sohbete dalıyor,
Aşk denen "yalanla" alay ediyordu
Çünkü o, ne aşka ne de sevgiye inanıyordu.
Sokakta ne zaman mutlu bir çift görse:
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta