ah Eponin...
öyle bir halin varki bende,
yanındayken algımı kaybediyorum.
konuşmak istiyorum,
dudaklarım mıhlanıyor birden...
anlamak istiyorum,
lanet olsun! duyamıyorum.
senin yanına,
salt duygularla çıkabiliyorum,
daha fazlasına izin yok..
ah Eponin...
öyle bir halki bendeki;
beni farketmeden soktuğun yerde,
bu karanlık zindanların en soğuk köşesinde,
yanıyorum...
ve hareket bile edemiyorum...
Kayıt Tarihi : 15.1.2010 17:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!