Epohe... Şiiri - Faruk Tengüz

Ah o tavan arası odamda
Mumun ışığına, ayın şavkına
Deli güncesi çekmece pervazına
Sakladığım o çöl düşü, gülüşün yok mu?
Uçurumlarından uçurtmalar uçurduğum
Cümlesi bitmemiş bakışlarına süzüldüğüm
Kurumuş toprağına her gece
Yağmurunu düşürdüğüm
Lavinyaleynam, Epohem
Aşkı eşkâlsiz maktulüm
Bir cinnet, bin mihnet hüzün çiçeğim
Demek halen seni yaşıyorum
O okyanus esintisi gözlerinde
Tüm kapılar kapanırken yüzüme
Bir sessiz ışıltın çarpıyor
Yine perde perde
Ah o tavan arası odamda
Mumun ışığına, ayın şavkına
Deli güncesi çekmece pervazına
Sakladığım o çöl düşü, gülüşün yok mu?
Ah Epohe demek halen seni seviyorum
Bahardan kokularını özlüyorum
Uçurumlarından uçurtmalar uçurduğum
Cümlesi bitmemiş bakışlarına süzüldüğüm
Her şeye inat içimde hala seni devşiriyorum

Aşk seyyahı (faruk tengüz)