Daha derin olmasındaki çıkarcı ve yakıştırmaz anlaşılmazlık yaşamın ölümden.
Ölüyorum tanrım!
Kulaklarıma 66. Soneden çığlıklar fısıldanıyor,
Son nefesimde mi duyacaktım bunları tekrar?
İçimdeki yaşamaya dair kırıntılarla savaş veriyor yüreğim, vurarak göğsüme göğsüme.
Krematoryumdan bozma kokular var her yerde, bu benim kendi kokum mu?
Yaşıyor muyum hala ve yaşıyor muydum önceleri?
Kendi metastazımda kendi vücuduma karşı,
Öfkelenip kuşa döndü yüreğim,
Üstelik benimle oyun oynamıyordu!
Kafesini parçalarcasına vuruyordu göğsüme!
Uzun zamandır kendimle savaşıp duruyordum, sonunda ben kazandım.
Kayıt Tarihi : 25.5.2022 20:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!