Epik Sevgili I Şiiri - Şerafettin Kaya

Şiire uçkur çözüyorum
çünkü ağzıma yalan kaçtı
çünkü ay bulutların arkasına saklandı.
Rüzgarın sesine uyanan aşk
yalnızlığın fahişe dudaklarında araladı kendini.
Şimdi çekip gitmek var
dokunmaların uzağındaki hayale
oysa şiir yanımda
şiire uçkur çözüyorum...

Ağlama hey bahar
yalnız değilsin
yeni bir dünya doğuyor gibi
yenisin bende...

-bir merhabaya sıkışmış kalmış
güneş parçasının aydınlattığı o yüzler
karanlığın içinde
zavallı bir vücuda dönüşen
ölü bir iftiranın ya da yalanın koynunda
sahte bir aşk çığlığıyla
içlerinde diriltiyorlar kötülüğü...

Rüzgara soyunan
on sekiz yaş bir ağacın gölgesinde
sevişen
dişi karınca ve erkek ağustosböceğinin
orgazm çığlıklarını taşlayan
çirkin bir fareyim ben.

Nerde bir güzel gördüm
o gece bir mezar kazdım...

Söndürün ışıkları
kırın aynaları
vitrinleri de...