Sana uyanıyorum uykulardan;
Aşkımı fısıldıyorum şiirimin kulağına.
İçimde çoğalan bir nehirsin,
Denizleri büyüten.
Güzeldir uçsuz bucaksız denizler,
Belki de sırf bu yüzden...
Fırtına olup kopuyorsun,
Yüreğimde ansızın bazen.
Doğal bir afetsin,
Aciz bırakıyorsun!
Ama hala çok seviyorum seni ben,
Sebebini hiç bilmeden.
Ve soruyorum mecburen;
Suya düşüyor, hep hayallerim,
Neden?
Sen misin geç kalan?
Yoksa ben miyim ep-erken!
Duruyor zaman,
O sihirli gözler beni aşkına sürüklerken;
Nihayet haykırıyorum:
Zararı yok;
Varsın olsun ölümüm,
Nazlı yarın, ellerinden!
Kayıt Tarihi : 19.5.2018 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!