Enver Zengin Şiiri - İbrahim Ormancı

Bir gökçe fidan,
Bir gonca gül,
Enver Zengin'i nereden bileceksiniz?
Dayımdı,
Canımdı,
Bir gün ölümü seçti,
Kendini dipsiz bir kuyuya astı...

Bir dinmeyen acı,
Oluk oluk kanayan yara,
Enver Zengin'i nereden bileceksiniz?
Yiğitti,
Ölümden bile korkmadı,
Nilgün Marmara gibi,
Deniz Başaran gibi,
Kaan İnce gibi,
Soysal Ekinci gibi,
Yaşamayı iki yüzlü insanlığa fırlatıp
Ölümü seçti,
10.Mayıs.1989 idi tarihler
Kendini dipsiz kuyuya astı...

Aşk olsun sana,dayıcığım aşkolsun
Bende acıyorsam şairin dediği gibi
Anam avradım olsun,
Ama beni yalnız,
Ama beni savunmasız bıraktın ya
Ona aşk olsun

Ölürse ten ölür/
Canlar ölesi değil...

09.Kasım 2005'de Enver Tuna doğdu
Enver'ler bitmez...
Enver'ler ölür ama başını eğmez....