Sivas'ın Yıldızeli İlçesine bağlı Karalar Köyü'nde 1995 yılında doğdu. İlk ve Ortaöğrenimini yine doğduğu köyde tamamladı. Karmaşık bir lise macerasının ardından 3. olarak değiştirdiği Yavu Fahrettin Arar Çok Programlı Lisesi Web Tasarımı Bölümünü Birincilik ile tamamladı.Lisans eğitimini de Cumhuriyet Üniversitesi Yönetim Bilişim Sistemleri bölümünde yine Sivas'ta tamamladı. Daha 5 yaşında iken duymuş olduğu bir türküden etkilenerek küçük yaşlarda edebiyata ve şiire aşina olarak büyüdü. Yine ilkokul çağlarında, tanıdığı bazı isimlerin dünya gö ...
içimde var bir sızı.
Ne anlatabildiğim bir dosta,
Ne anlayabildiğim.
Sanki eksik bir şeyler,
Beni ben yapan.
Öyle ki,
Söylesene,
Neyiyiz bu cihanın ?
Eksilten nedir merhametini insanlığın...
Görmek ve bakmak nedir söyle ?
Bunca gözyaşı bunca ah varken,
Yaşamak nasıl bir hevestir söyle..
Bak yine aynı yerdeyim.
Doğru mu, yanlış mı bir bilmezdeyim.
Eğilmiyorum hiç, zerre fikrimden.
Bana sorarsan çınar gibi durmaktayım,
Eyvallahım yok kimseye.
Onlara sorarsan kibirli ve geçimsiz bir adamım.
Beklerim ama bilmem neyi beklediği mi.
Ölümü mü, yaşamı mı , mahşeri mi.
Şimdi söyle şu dudaklarından dökülecek her heceye sarılmaya hazır olan şu kağıda ve kağıtla buluşturmaya hazır her heceyi şu kaleme, söyle neyi beklerim.
Hiç güneş görmemiş odamda sakladığım bir avuç toprağa serptiğim tohumun, kıpkırmızı bir gül olup gelmesini beklerim.
Yine binbir düş ile uyuduğum gecelerin sabahına, gerçek olmuş düşlerimle uyanmayı beklerim.
Şiir yazar, türkü söyler, muhabbet eder beklerim.
Resmin var şimdi,
Hayalimde idi eskiden.
Kaybolurdum karanlıklarda,
Yüzünü görürdüm, kendimi bulurdum o anda.
Şimdi kireç kokan odamda var resmin.
Her gün bakıyorum,
İnkar edemem,
Ne zaman ardımı dönsem bir yanım hep bu şehirdedir benim.
Yalnızlığıma yarenlik eden yüzü buz tutmuş kaldırımları şahit bu şehrin.
Nereye gidersem gideyim,
Kopamam bu şehrin köklerinden.
Eli titreyen bir hemşehrim görsem,
Bir yar olmalı,
Vatan gibi kokmalı saçları.
Bir yar olmalı,
Bayrak gibi kıp kızıl kan!
Demem o ki,
Yar yara olmalı sinelerde
Ner garip şey insan olmak,
Ağlayarak gelmek şu cihana.
Tebessüm etmek bir zaman,
Uğurlanmak yine ağıtlarla.
Bir zaman tutmak başka bir eli,
Bilmem kaç bahar geçti,
Gelmeyişine yazdığım ilk şiirin mevsiminden.
Bilmem kaç kez döküldüm yapraklarla,
Saçlarını hayal edip seni anlattığım dallardaki gölgeliklerden.
Kaç kez ölüp kaç kez dirildi bir bilsen odamdaki çiçekler,
Mecnun gibi yüreğimdeki güller, sümbüller.
Bugun senin için aldim elime kalemimi.
Uzun uzun anlatmayacağım seni kendime.
Artık gelmeyeceğini biliyorum; ne hayatıma ne de rüyalarıma.
Sahiden de gelmeyecek misin artık ?
Beni bıraktığın yalnızlık çukurundan ne zaman çıkaracaksın ?
Ah Kadın ; Özlemin yakıyor ağır ağır yüreğimi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!