Gece karanlığında,
Yıkılmış umutlarımı arıyorum.
Hazan mevsimine döndü gönlüm,
Toz duman aşklarda,
Sonu belirsiz patikalarda,
Umut arıyorum.
Rüzgar söylüyor,
Bulutlar başladı hüzün dökmeye,
İster kabullen istersen görme.
Rüzgarları tanırım,
Esmeye görsünler bir kere,
Ay ol,
Aydınlat dünyamı,
Sar sevgi yumağında,
Yağmur ol çağlayan ol,
Kanamış yüreğime,
Aç kalmış duygularıma,
Bir sevda ki bulamadım,
Acısı nedir göremedim.
O kadar çok uğraştım,
Seni benden edemedim..
Hatırayı aşk oldun bende,
Bu sabah erken kalktım uykudan.
Yüreğim bir başka çarpıyordu,
Hayat seni yaşamak için.
Sense,
Yapacağını yaptın yine,
Kalsam yalnızlığımda çöl ortasında.
Susamışlığımda çatlasa,
Kurusa dudaklarım.
Çağlayan olsan,
Kurnalarından damla içmem,
Eyvallah der geçerim..
Yine sabah güneşi doğacak.
Çıkacağım kimsesiz sokaklara.
Herkese aydınlık olan dünya..
Beni boğacak karanlıklara.
İsyan ediyorum bu hayata.
Görmeden yüzünü,
Dokunmadan tenine,
Kahkahaları tırmalarsa kulaklarını,
Uykunda süslüyorsa hayalleri,
Fırtınalar kopuyorsa yüreğinde,
Gözlerin takılmışsa yollara kapılara,
Bir seni sevmiştim,
Bir sana bağlanmıştım,
Bir sen vardın
Gözyaşı döktüğüm.
O kadar senliğe alışmıştım ki,
Girmişse sevgi,
Gönül penceresinden.
Her mevsim bahardır,
Kışmış yazmış aramam.
İşlemişse ruhuma sevgi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!