Kar olsam, başın üstüne yağsam
Erisem ateşinde, bedenine süzülsem
Kaybolmaz zerrem, avucuna dolsam
Bırakma, başka mecralara akmayım
Yıldırım olsam, yüreğine saplansam
Gün ışıdı uyandı gözleri dalgın
Açıp kollaını gerindi vücut dingin
Süzdü etrafını öylesine mahsun
Uyudu yine dönüp öte yana yüzün
Sıkıca sarmak ardından
Duyuldu siren sesleri,alacakaranlıkta
Başladı karartma geceleri Irak’ta
Gözü dönmüş zalimin vuracak,hangi zamanda
Yarın,belki yakındır yarından da
Vurdum sazın teline; kan doldu yüreğime
Nağmeler söyledim,türkü oldu dilimde
Acısı zehir gibi, her akşam kadehimde
Yitirdim yarimi, yaş doldu gözlerime
Çevirdim yüzümü, baktım gökyüzüne
Pencere kenarında, yüzüm avuçlarımda
Hayalimde sen, gözlerim ufuklarda
Dalarım maziye, aşk dolu hatıralarda
Tükendi zaman, varmalı başka diyarlara
Yaklaştı akşam vakti, hava kararmakta
Güneşi seyrediyorum,gün batımında
Kor ateş gibi,mavi bulutlar arasında
Dalıyorum maziye,gözlerim uzaklarda
Aşık oldum,doksan altının kasım ayında
Girsem zaman tüneline,
Dönsem o güne,tarih sayfalarında
Meçhulündür bu sevda
Savursun karayel dünyaya
Serpilsin yüreklere, kazılsın akıllara
Yeşersin tohumlar düşünce toprağa
Gök gürlesin, boğulsun gözyaşlarına
Kopsun fırtınalar, taşsın denizler, vursun karaya
Hüzün sarar içimi,vakti gelince
Tüter gözlerimde yarim, gidince
Sığmaz kalbim içime
Giden zamana isyan edince
Kararır hava vakti gelince
Tutmak ellerinden ayrılmazcasına
Bakmak gözlerine taparcasına
Sarmak bedenini ölümsüzcesine
Aramak seni kavuşamazcasına
ANKARA-KONUTKENT
19.02.2002-SAAT:07:30
İstemem güneş batsın
Gündüzüm geceye dönsün
Aydınlıkta gözlerim körelsin
Sensizlik yüreğimi yaksın
İstemem güneş batsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!