Gafil kendini övme
Rezil rüsva olursun
Aşıp haddini sövme
Başa bela bulursun
Pul ile değer biçme
Bizden sonraki kuşaklara kalan
Kir çıkısı pis gübürlü bir dünya
Toprak su hava her nimeti talan
Şakülü kaymış özürlü bir dünya
Dostluk kardeşlik kimin umurunda
Dağın başında dik bayır
Bu derdin yükü çok ağır
Yüreğimde büyük kahır
Düşerim bitap giderim
Dağın başında sis duman
Ey kâfir,domuz gibi mundar leşsin
Sen ancak yılana,şeytana eşsin
Zalim,alçak,lanetlenmiş kalleşsin
Kutsal yerler cehennemin olacak
Rabbimden sana tufan diliyorum
Şu yalan dünyada garip kaldım yalnızım
Yokluğun içimde kor sanki sızım sızım
Dalından kopan kuru yapraktan farksızım
Damla damla yağmurum oluver sevdiğim
Akşamları çöker ağır koyu bir hüzün
Tarla tokat, ev mal maşat
Her daim uğraştır hayat
Eş dost, ana baba, evlât
Tatlı bir telaştır hayat.
Tuz biber, aş ekmek, iş güç
Serhat boylarının Deli Ormanı
Kalmamış gavurun dini imanı
Dayanmış kapıya göçün zamanı
.....Hikayesi böyle başlar köyümün
.....Süzülür gözünden yaşlar köylümün
Kısmetim şu karşı köydenmiş bana
Yetmedi ömrün göremedin ana
Selam,duam olsun babama sana
Sensiz düğün ediyom kızma ana
Mevlâm razı olsun komşudan dosttan
Kışta geçti ömrüm benim
Soğukla yoğrulmuş genim
Zemheriymiş doğum günüm
Karlar üstünde sürgünüm
Kara hiç camdan bakmadım
Sevdamızı dağlara söyledim
Kavuşalım diye yol verdiler
Sümbüllü bahçelere söyledim
Demet demet çiçek gül derdiler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!