Kahramanlık timsalisin,
Emsalik yok Çanakkale.
Gelibolu’dan denize,
Gururla bak Çanakkale.
Kutsal toprağıyla taşın,
Hasretle acıyı koydum içime,
Geziyor bedenim ölmüş gibiyim.
Seven kavuşmaz derler sebep ne,
Yalnız köşelerde kalmış gibiyim.
Acıyla tatlıyı gücümle yendim,
Yalan dünya imiş senden usandım
Birbirini sevip gülmeye geldik
Dost olan dostunu dar günde arar
Akan göz yaşını silmeye geldik
Mecnun leyla gibi kalmışız çölde
Mevlamızın emri ile
Sabah vakti kıl namazı
Unutmadan sünnet ile
Öğle vakti kıl namazı
Alinin ciğerin yakar
Ayet ayet sure sure Mevla’dan,
Kâinata rehber inen kitaptır.
Kullara kılavuz yolu gösteren,
Ol Kur’an-ı Kerim denen kitaptır.
Muhammed Mustafa bizlere sundu,
Kumarcı bu büyük bu küçük demez,
Parayı oturup evinde yemez,
Oyunda borçlanıp onu ödemez,
Acırım bu yolda sana kumarcı.
İşini bırakıp oyunu bekler,
Anam babam göçtü gitti
Şimdi ben de garip kaldım
Evlat yuvayı terk etti
Şimdi ben de garip kaldım
Bülbülüm yok güller gibi
Bir garibim bu ellerde
Hasret senin olsun gurbet
Arzularım gönüllerde
Özün yara olsun gurbet
Yıllar yılı hasret koydun
Gurbetin kahrını çekenler bilir
Bugün moralimi bozan bozana
Güvendiğim dostlar düşmanmış meğer
Arkadan kuyumu kazan kazana
İçimde sızım var canımdan bıktım
Dedi nefsim seninle bir sohbet kurak,
Dedim helal haram yolu bilin mi?
Dedi her şey senin arzuna bağlı,
Dedim ehli olan dili bilin mi?
Dedi ilim ehli olursan eğer,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!