Çünkü yalnızlıktan sis kaplamıştı yüreğimi
Çünkü gözlerindi damla damla içimi yakan
Eve koşan bir çocuğun hevesini kırmış gibiydim
Zindan karanlığını aydınlığa yeğlemiştim çünkü
Tüketmiştim tüm ihtimalleri hayallerin içinde
Yakınlarda bulacağım bir yuvam kalmamıştı
Bir kar yağar geceye
Kaybolur ortalıktan karanlık bir kadın
Gündüze daha çok vardır
Duman kaplamıştır düşsel dünyaları
Ve nedendir bilinmez
Kaybolur ortalıktan karanlık bir kadın
Sessizlik hırçın bir nehirdir
Ruhların can damarında dolaşır durur
Dolaşır uzak-yakın anıların içinde
Keskindir sesi, aniden gırtlağa dolanır
Bir kaçıp gitmek arzusudur sevmek
Ya ben anlatamiyordum,
veya bir fısıltıydı dökülen dudaklarımdan,
Ya da çığlıklarım çarpacak duvar bulamıyordu,
boşluğaydı haykırışlar.
Başlangıcı eksik gibiydi bu hayalin / oysa tastamamdı bitişi.
Yeşilini taşıyamadığımı düşünmüşsün besbelli.
Öyle geniş öyle geniştim ki bugün
Seni bir sinek gibi hissettim içimde
Yüreğim bir meydan genişliğinde
Ve gözlerim dev gibiydi sanki
Herkesi taşıyabilirdim içimde
bir uyanış
bir uykudan uyanış
bir uykudan korkuyla uyanış
bir uykudan pişmanlıklarla uyanış
bir uykudan bambaşka biri gibi uyanış
bir uykudan tekrar uyumamak üzere uyanış
Beyaz bir buluta takıldı gözlerim
Bakakaldım öylece
Yorgundu varlığım ve sessizdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!