İlk kez işe yaramış eve götürülmüştük,
Hasta bir inek için tedavi düşünmüştük…
Ardından kahvaltı içinde kuş sütü eksik,
Bal, kaymak, tereyağı pek çoktu çeşitlilik…
Bu şahsımızın kârı hakkımız sayılırdı,
Ne de olsa emeğim işimiz parasızdı…
Tam sofraya oturduk yanıma dede geldi,
Karşımıza oturmuş sadece seyirciydi…
O, yemeyecek, dendi bizse onu izledik,
Tam yüz yaşında varmış adeta imrenmiştik…
Bunları biz de yesek bu yaşa varır mıyız?
Şimdiden mahvolmuşuz biz, işin farkındayız…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 30.8.2016 03:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/08/30/enver-abimizin-yuz-yasinda-dedesiyle.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!