Entrosefe- Makinecilere Özel

Entropiyle ilgili düşünmeye başladığımda cevaplardan çok sorular geldi aklıma. Bir noktaya ulaşmak yerine dağılmalar baş gösterirken içimde, entropimim arttığını hissettim, entropiyi hissetim acı bir gülümsemeyle.

Her şey ilk kez entropiyle başlamamış mıydı, “Ol” sözüyle? Ve gerçekleşecek ilk ve tek Carnot çevrimi de bu değil miydi, geldiğimizi ve döndürüleceğimizi düşününce?

Biz içten tersinir duygular beslerken hayata ve beklerken sonsuz zamana kadar yaşamayı, hayat hep sonlu farklar altında sundu bize seçeneklerini.

Sürtüşmeden, çekişmeden yaşamak mümkün müydü yada bunu en aza indirmek için nasıl bir kimyaya sahip olmalıydık? Bunu bilmem ama teknolojinin de en hızlı gelişmesini savaş zamanlarında yaşadığını da katmak lazım gelmez mi hesaba?

Kontrolsüzce gelişirken yanı başımızdakiler, biz nasıl kabul ederiz sanki dengeli olduğumuzu? Hepimizde var sanırım dengesizlikler “herkes biraz delidir”e mukabil. Ve biz zamana bağlı yaşayan varlıklar, onu yavaşlatmayı nasıl becerebiliriz, her anın dengesini hissetmek adına?

Tersinir olsaydı sevgiler, geriye ne kalırdı elimizde yaşanmamışlıklardan başka? Hayat tersinir olsaydı tekrar döndürüldüğümüzde yanımızda ne götürürdük, mükemmel varlığa? Ne yazardı ki yazıcılar, aynı yoldan geri döndükten sonra? Ve yaşamın ne anlamı kalırdı ki çevrede bir etki bırakamayınca? Değil midir ya arzumuz ve çabamız hep ölmez bir eser bırakmak dünyada, “ O buradaydı” densin diye?

Sonuçta entropi dediğimiz, artıp duran gereksiz bir şey değildir bence. Her nefes alış-verişimiz, gülüşümüz, ağlayışımız, sevincimiz, üzüntümüz kendi içimizde ve çevremizde değişiklikler yaratması hasebiyle entropiyi artırdığına göre, entropi yaşam değil de nedir? Yaşamak için bozarken onca dengeyi, kaos denilen bizim eserimiz olmayacak mıdır sonuçta?

Biz, gaz molekülleri gibi kaçışıp dururken bir yerlere, annenin çocuğunu tanıyamaz olduğu günde, termodinamik nasıl diyecek “halimiz sıfır Kelvin” diye, cümle alem yangın yeriyken? Ve mutlak düzene hizmet ediyorsa düzensizlik, yok mudur bir sebebi varlığının; iyinin anlaşılması için kötüye ihtiyaç olduğu gibi?

Sorular arttıkça artıyor, birikiyor, beynimden fikir geçişleri oldukça. Cevap bulamasam da hatta bulamak istemsem de sorduklarıma, çevre şartlarına bu kadar yakın dimağımla en azından faydalı bir iş yapabildim sanırım entrosefe adına…

2005