Tiyatro perdesiydi o - evet öyleydi
Siyahtı.
Uzundu.
Yerden tavana kadardı
Sahne muhteşemdi
Perdenin iki ucu birbirinden ayrıldığı anda yüreğim hopluyor, gözlerim pörtlüyordu..
Oyuncuları görmek için sabırsızlanıyordum
Arkasından sıcak bir koku yayılıyordu
İnsanın içine çektikçe-çekesi geliyordu
İşte sahnenin tam dibindeyim
Hayır! Bırakın beni!
Yürümeyi kolaylaştıran bir keşif olamaz bu
O bir sanat, sahne, gösteri
Bırakın beni!
O sahne açılacak, perde kalkacak, oyun oynanacak
..ve amaç yerini bulacak
Bırakın!
Kayıt Tarihi : 16.10.2006 14:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Olgun Keskin](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/16/entel-sapik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!