Enstantaneler Şiiri - Hüseyin Demircan

adamın aleyhi deli deme bilip bilişmeden
mümkünse ipi çözmeli gözlerine ilişmeden
tez hakkından gelmelidir yumruk bağrı delmelidir
bol kalsiyum almalıdır kemikleri gelişmeden

babası köyde korucu öpüşmek bozar orucu
çıkarma aptal sonucu henüz bu ilk buluşmadan
komaz kişinin taketi her bir istikrar paketi
yatarken pantul ceketi ütülerdi buruşmadan

kalpazana vermem vize merhumu bas iki yüze
yırtarsak başvur temyize çıktığımız duruşmadan
hastalıktan saymam dayı topallayıp ağsamayı
atlatırsak egzamayı cilt derimiz tırışmadan

akşam almıştık kapora gece tiritle papara
bundan fazla idi para aramızda kırışmadan
şıpınişi yazıp şiir kendini sanırdı şair
tek bildiğim ona dair çekinirdi yarışmadan

kalmamış ut ile hicap buda kim olaki acap?
bilirdik biz bunu recep cenazesi karışmadan
olmuşun sen hayal düşün alacaklı uçan kuşun
evelcesi iyi düşün kocan ile barışmadan

kimyasal maddeye dalıp sabun çıkar iki kalıp
sızmadır rafine olup posasından arışmadan
mıktarın gavur selması verecek kızı elması
zor imiş ödül alması kazanmadan çalışmadan

doğuda komşudur iran avrupada başkent tiran
gözlerin kör olur biran karanlığa alışmadan
burnu beneklimi çilmi? komik tiptir elbet hilmi
adam gibi seyret filmi sırıtmadan yılışmadan

olmasaydın keşke korkak sanada düşerdi bir hak
üzümle sarkardı çardak selelere doluşmadan
ister erkek ister dişi haddini bilmeli kişi
tatlıya bağlayın işi saçı başı yoluşmadan

gece yatma üstü açık en son olur iki buçuk
kaç yanımdan yaşın küçük suç unsuru oluşmadan
şiirin ad enstan taneler pişirmişim kestan taneler
göreceğiz daha neler gün ışığı soluşmadan