Ensemde Bir Ölüm Şiiri - Alihan Emre Tunç

İki kere tuttu ensemden ölüm
Boğuluyordum birinde, ürkmüştüm
Çocuktum neyse ki, umudu gördüm
Bir yardım eli bu, hoşça kal ölüm

İkinci bölüm, bırakır mı ölüm
Tam kalkmışken ayağa, feci düştüm
Kalabalıklar içinde kör düğüm
Yanlış zamanlama, hoşça kal ölüm

Yaklaşıyor usul usul bu ölüm
Vurur mu kapıma bir daha mührüm
Kalabilir misin şahit ey gönlüm
Der mi bu can, hoş geldin sessiz ölüm