Nasıl sevdanın ilk ayları
toz pembe ise
Ayrılığında ilk ayları
o denli toz duman
Pamuk şekeri elinden
Sensin benim sultanım
Sensin benim tek ilahım
Dağları taşları aştı günahım
Sen ki merhameti büyük olansın
Affet Allah’ım
Edep ile süslemedikten sonra hayatı
Ne kalıyor ki insanın hayvandan farkı
Yitik hazinemiz olmuş İslam ahlakı
Hiç örnek almaz mı insan Fatıma’yı Osman’ı?
Yaradan süs olsun diye mi gönderdi Kur’an-ı?
Üzmeye ne hakkın var iki cihan Sultanını?
Ey vuslata haram gönlüm
Ömrü hayatın boyunca
ya dert ya da mutluluk yollarına adım atarsın
Amma ve lakin
Mutluluğu seninle buldum,
Seni ilk gördüğüm gün kalbimden vuruldum,
Sonra tiryakin oldum,
Aşkınla yeniden doğdum,
Karanlık günlerimden kurtuldum,
Öyle bir sevgi oluştu ki bende,
Mutluluğa adım adım götüren izmiş o
Kalbimin hiçbir noktasını es geçmeden çizmiş o
Perva dolu geleceğe bir umut ışığıymış o
Gönül duvarımın sıvasını hiç bıkmadan örmüş o
Bir ses çalkalanıyor göklerde
Bir sıkıntı beliriyor sinede
Yağmur damlaları düşüyor gözlere
Bir ürperti beliriyor kalpte
Selada zikredilen isim benim ismim
Ey insanoğlu bu dünyaya fazla önem verme,
Ölüm gelmez mi sanırsın?
Eğer böyle düşünüyorsan aldanırsın,
Ölüm genç yaşlı tanıyor mu? ama hala uyanmazsın,
Ansızın gelir ölüm,
Azraili görünce geçmişin önünden geçer bölüm bölüm,
Bugün yine güne sensiz uyandım
Yine kalkar kalkmaz ilk sen geldin aklıma
Hani o gözlerinin ışıltısını görememek var ya
Kahrediyor, hayatta soğutuyor beni
Kader insafsızca aldı uzaklara götürdü seni
Aşk bazen yüzü güldürür
Bazen süründürür
Bazen de insanı öldürür
Bazen neşe kaynağıdır
Bazen de ölüm fermanıdır
Aşklar ne yazık ki çok zayıf
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!