Bir dağ görünüyor uzaktan
Heybeti korkutuyor alemi
Dağın asaleti karanlık çókünce bitiyor
Sen asi,gururlu,kibirli olsan,
Ben
Yarama sargı bezi yerine,
Kuru yaprak sarmayı seçtim
Belki ilacım yaralı bir yapraktı
Bir kelam sóyleyemedim
Cam kenarina oturup,
Gók yùzùne bakarak ağladım
Kuşlar da ağladi....
Ağaçtan düşen sararan yapraklar
Soğuk ruzgarin önüne kapılmıştır
Radyodan bir şarkı duyulur
Yine aylardan kasım
Ayrılığın vakti gelmiştir
Ben ağlarken
Kuruttum yapraği ıssız bir yerde
Bir gün dile gelmesinden korkarım
Ben kimse yokken
Ey dost
Hayata kırgın olduğum anlar çok oldu.
Her defasında kara toprağa koştum
Dertleşmek için
Artık duygularım küstü
Çöktü her yere karanlık
Ay ışığı aydınlatıyor geceyi
Ince ince kar yağıyor
Ůşůyor ellerim sevdiğim
Küstü ağaca yapraklar
Birer birer yola çıktılar sevdiğim
Yağmur yağarken
Konuşmayı seviyorum bulutlarla
Sen kapıyı acik bıraktığın gün yağmur yağıyordu....
O gunden sonra
Geleceksin diye
Yolları temizledim
Toprağa tohumlar ektim
Góz yaşlarım ile suladım
Birer birer yeşerip çiçek oldular
Etrafına hüzünlü kokular saçtılar...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!