Kimi öğretmen, kimi inşaatçı
Kimi çiftçi, kimi esnaf çocuğu,
Onları ayıran adları
Yok birbirinden farkları
Gölköy hepsinin evi yurdu
Gecenin karanlığındayım
Alem sıcak uykusunda
Sen yardım et Yarab
Kimsesizlere şu karakış soğuğunda
Yağmur damlaları
Gecenin sessizliğini bozan
Kimi beton kimi çığ altında can veriyor
Deprem cığ kaza derken kötü günler bitmiyor
Ya Rab Nedir bu kara bulutlar
Sen koru Ülkemi Allahım
Gözlerde yaş yürekler kan ağlıyor. .
Güneş topla bizim için buralar çok soğuk anne.
Ne aradığını bilmezsen bazen kalabalıklar içinde bile kendini yalnız hissedersin. Çünkü etrafın kuru kalabalıktan ibarettir...e.s.
Her gün yüzlerce hayal kurarsın belki hepsinde hayal kırıklığı yaşarsın, ancak yaşadığın hayat bir çok insanın hayallerini süslediğini bilmezsin...................e.s.
Herkes şiir yazar belki ama o şiire duyguyu, yaşanılanları katan ve o hissiyatı bilen kişi şiiri yazan Şairdir.
İşte zordur insanları anlamak bilmek o nedenle yaşamak gerek hissetmek bakmak gerek. Kimin ne yaşadığını kişinin kendisinden başkası bilmez.
Ateş düştüğü yeri yakar
Yüreklerde kor var
Herkes kendi dünyasında
Unutma! Seni bir bilen var.
Mevlam yazmış kaderi
Sen oynamışsın
Şükret vardır beterin beteri
Sen Ona muhtaçsın
Her kulun vardır bir derdi,
Fani dünya. ..
Yoktur bu dünyada gelip kalan
Bir kefen giyip giderler dünyadan
İyiliği bilen Hakkı tutan kullarından
Eylesin bizi YARADAN.
Kaç yıldır tecritdesin,
Uygarlık kör olmuş, allah kahretsin,
Durulur bir gün gözyaşı,
Üzülme sen Filistinim,
Sonu yakın siyonizmin
Gözlerim artık az görmeye başladı
Dizlerim beni taşımaz hale geldi
Kulaklarım duymaz oldu
Bilmem geriye ne kaldı
Kalbim az çarpıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!