karıncalar sarıyor her yanı
izin ver gideyim beynim!
bedenim uyuşuyor
mülteci çığlıklar yükseliyor
küllerin
panayır yerinden
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
duyarlı yüreğiniz hiç susmasın... hatırlanmaz olur mu?
Hiç unutulur mu böylesi acı:((( Kaleminize sağlık...
Kaç kişi kaldı hatırlayan bilemem ama birileri hatırlıyor halen! ...
unutulmayan acı
tebrikler
saygılar
Acılar devam ettikçe biryerlerde,mutlaka duyarlı birileri de olacaktır sevgili Ablacığım..olaylara duyarlılığınızı imrenerek takdir etmişimdir.Saygılarımla
Tekerrürü önlemek için ibret almak, ibret alabilmek içinse unutmamak gerekir elbette!
...Ve unutmayanlardanız çok şükür Naime Hocanım..
''...bir de
....kucaklayarak acıları
....bir ömür dolusu
....inziva! ... ''...
''kucaklanan acılarla birlikte bir ömür dolusu inziva'' nın, korunma silahı olduğunu mu söylediniz?..
'Karıncalara kızan ağaç yer değiştirmez.' miş ama bunca vahşet, bunca insafsız ölümü ve yokoluşu gördükçe gidesi geliyor insanın...
Herşeye ve her zulme rağmen, değişen birşey yok... Söylenecek çok şey var be hocam!...Yürek acıdıkça daha çok susuyoruz ancak...
Teşekkürler kaleminize...
' tutmayacak göl!'
biz niye uğraşıyoruz!
sanıyor musunuz ki
elimizde kalem sadece
sevmeleri yazar
bu öyle bir mürekkep ki
alem eğlenirken zevk içinde
acısını duyarız
düşen her uçkurun
canlıya yönelen
arsız tetiğinden
yüreğimiz dilim dilim
uykusuz dolaşır düşüncemiz
çıkar ortaya acıdan daha acımız
bal diye çile topladığımız.
yüreğinize sağlık arkadaşım.
En büyük zirhimiz utancimiz
utancimizdan birbirimizi kirariz
her isin icinden bahane ile cikariz
bu cikarlar degil mi,
onun icin yeri gögü yakariz..
icinde kadinlar
icinde cocuklar
icinde erkekler
icinde yaslilar
vehasili
icinde tüm INSANLAR ve CANLILAR...
...
utanmiyorum
utanmayacagimda
baskalarinin hatasindan
....
SADECE IGERENECEGIM ve
KUSACAGIM ÜSTLERINE, MIDEMIN SANCISINDAN!...
Unutmak mümkün mü!?
İnsanlık tarihinin utancla andığı bu günü
Amma velakin utançlar artarak devam ediyor..
Saygılar
Saçlarım tutuştu önce..sonra ellerim en son yüreğim..// insanlık adına utanç verici gün...yüreğinize sağlık naime..selam ve saygıyla..Zafer Zengin
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta