Enmûzec i Tarz ı Gazel i Kadîm

Evvel her nesîm-i sabâda hurûşân idi gönlüm
Gâh bendegân-ı âhû gâhi perişân idi gönlüm

Sırr-ı neşve-i nevbahârın kâmın almadı velîk
Haclegâh-ı Leylîde özge hıyabân idi gönlüm

Çerh-i dûn ki devr eyledi noksânımı şerh eyledi
Emr-i ileyhi turceûna sanki girizân idi gönlüm

Yâr ü yârân ü tarâb ile hoşdem-i cinân eylerdik
Dest-i çemenzâr-ı devrânda çâk-i giribân idi gönlüm

Çokça münharif kıldım reh-i bâlâ-yı Yezdânı
Hüdâ âlim mazûrum mest-i muhibbân idi gönlüm

Meşreb-i nâ-sâzımdan hem ben nice havf itmeyem
Bana yâr olmadı velîk Yusufa Kenân idi gönlüm

Bu ebyât-ı herze-gûya Abdî yek-âheng dime
Yek-âvâz-ı Harâbîdir ammâ ki galeyân idi gönlüm