Enleri Yaşamak Şiiri - Mehmet Aydemir

Enleri Yaşamak
Sen,
Hani güne başlarken aynadaki siluete,
Sarılarak sanki dün tanıştığın; güzel afetmiş gibi güne merhaba demek…
Onu takarak koluna,
Önce dar sokaklarında dolaşmak Antalya’nın;
Sonra tadını çıkarmak gerek kale içinde bir kahvaltının,
Öğle vakti gölgenin kuytusunda buz gibi su ile arınmak sıcaktan,
Akşam denize nazır bir yerde rakı balık…
dur; …
Sordun mu seni sen edene,
Hiç şikayetsiz sana gölge olana,
Seninle tüm gün gezene… belki tercihi şarap ile et!
Artık vakit geldi; sıra günün sevabı ve günahını vermekte…
Yani ödeşmekte…

O,
Rüyanın en leziz anında, geceyi Tan vakti terk ederek,
Güne hesapsız ve sorgusuz evet diyerek,
Anadan üryan duygularla… eşlik edecek tenine.
Kırların o kifayetsiz renklerini sunacak hayatına,
Kendinden öte çift kişilik nefes alarak,
İmkansızlıklara çözüm üreterek.
Bilinmediklerine…bir sözlük misali anlamını kulaklarına fısıldayarak,
Zamanı geldiğinde seni bulutların üstüne taşıyarak,
Kendin ile yüzleşmeni sağlayacak…
Şimdilerde duydum ki…

Siz,
Flört eder olmuşsunuz,
Nemsiz bir gecede yıldızların altında,
Bir bedende buluşmuşsunuz.
Sorgusuzca yaşamaktaymışsınız sevdayı,
Çılgınca düşünceler yaymışsınız etrafa,
Bir saniye; …
Bir dakika; …
Ah derken aklına gelen…
Vazgeçmem dediğin,
O uğurumdu dediğin,
Hayatımı değiştirmişti; yıldızlar gizlice gökyüzünde kayarken,
Yalnızlığım renk mozaiği giydi,
Karanlık düşüncelerime ışık misali yön gösterenimdi…
Şimdilerde dalgaların koynunda,
Bir başına boğuşan…
Can dostum dediğin çakıl taşını unutmuşsunuz.

Mehmet Aydemir 10.06.2009 saat 06:55