Enkazın Karanlığı

uçmuyor
özgür kuşlar
bir ipe dizilmiş bakıyorlar
şaşkınlık
amaçsızlık
kaybolmuş şehir
enkazlara dönüşmüş
solgun duruyor insanlar
günün aydınlığı
karanlık
uzakta bir bulut
şehri arıyor
sokak cadde
kaldırımlar
insan yalnızlığı
şafak söktü sökmedi
saat üçü geçti
sonrası
tarifsiz sarsıntı
gürültü homurtu
beklenmedik andı
adı deprem
yer gök insan
keskin çığlıklar
gün boyu ağıtlar
gece oldu
geceler geçti
toprağın
göğün
denizin rengi
siyah derinlikti
yeşil bahçeler
mutlu evler
çocukların yarınları
hepsi karanlığa gömüldü
hayatların yalnızlığı
çoğaldı
hiç dinmedi
sessiz gözyaşları..

18.02.2023 / Fethiye